We kunnen allang niet meer om het elektronische papier heen, maar kranten of boeken die filmpjes kunnen bevatten leken nog zo ver weg. Leken, omdat het videopapier nu is ontwikkeld door Robert Hayes en Johan Feenstra in het Philips Research Laboratory in Eindhoven. Dit kunnen we lezen in de donderdaguitgave van het online blad Nature. Men verwacht over drie of vier jaar het spul in productie te nemen. Aan het uiterlijk van een velletje videopapier zal het niet liggen, het ziet er bijna zo uit als een gewoon blaadje printpapier. De inkt kan snel genoeg over het papier rennen om filmpjes te laten zien. In de pixels van het papier zitten druppels inkt die zich verspreiden over een witte achtergrond. De witte achtergrond is bedekt met een laagje transparant geleidend materiaal en een laagje waterafstotend plastic.
Wanneer er niets gebeurt, verdeelt de inkt zich over de hele pixel. Als er spanning op de pixel wordt gezet, trekt de druppel zich terug en wordt de witte ondergrond zichtbaar. Hoe hoger het voltage op de pixel, hoe meer de inkt zich terugtrekt. Op deze manier zijn er ontelbare grijstinten mogelijk. Deze techniek noemt men electrowetting. Er is niet veel spanning nodig voor deze acties, waardoor de energiebron klein kan zijn en het veranderen van wit naar donker binnen tien milliseconden kan gebeuren. Met deze snelheid is het mogelijk om videofilmpjes te laten zien. Ontwikkelaars Hayes en Feenstra denken nu aan een kleurenscherm, waarbij een pixel opgebouwd zou worden uit drie subpixels met kleureninkt:
The key to the system's success is its switching voltage. It is low enough that controlling the electronic ink requires only a small power source. Switching between dark and bright states takes only about ten milliseconds - fast enough to produce sharp video images.
In principle full-colour images might be produced this way, Hayes and Feenstra show. Pixels can be composed of three sub-pixels inked with the standard yellow-cyan-magenta tricolour system.
