Conclusie praktijktest: cd-r's te vaak te snel onleesbaar

Een hardnekkig voortbestaande misvatting onder consumenten sinds de marktintroductie van de audio-cd in 1983, is dat digitale opslag op de welbekende gecoate schijfjes een lang leven beschoren is zonder last te hebben van verouderings- en slijtageverschijnselen. Audio-, en meer recentelijk ook videocassettes werden vanaf toen door velen als dinosauriërs van de media-opslag beschouwd, en richting vuilnisbelt gestuurd. Twintig jaar verder in de tijd toont een praktijktest van PC Active nog eens aan dat opslag op cd-r's bepaald niet het blinde vertrouwen waard is dat mensen er soms in stellen.

Niet alleen zijn de schijfjes wel degelijk gevoelig voor beschadigingen en krassen, en is het doosje er niet alleen ten behoeve van het leaflet - in tegenstelling tot wat sommige mensen lijken te denken - maar ook de cd's zelf hebben geen onbeperkte houdbaarheid, en vertonen maar al te vaak 'cd-rot'. In 2001 deed PC Active diverse testen met cd-r's, en toen al bleek dat sommige cd-r's niet aan standaard kwaliteitseisen voldeden, aldus een redacteur van het magazine. Twintig maanden lang heeft PC Active tientallen verschillende merken in originele verpakking in een kast opgeborgen, en onlangs weer tevoorschijn gehaald om met een professionele cd-analyzer op gesteldheid te beoordelen. Het resultaat is verontrustend:

Uit de test bleek dat een aantal cd-r's volledig onleesbaar waren geworden en dat bij andere cd-r's de gegevens gedeeltelijk onleesbaar geworden waren. Data die twintig maanden geleden op de cd-r gezet waren, waren onleesbaar geworden. Het ging daarbij om cd-r's van bekende en minder bekende fabrikanten.

Veelal wordt aangenomen dat cd-r's op z'n minst tien jaar houdbaar zijn. Sommige fabrikanten claimen zelfs een houdbaarheid van een eeuw. Uit onze steekproef blijkt dat er veel rommel op de markt is. We hebben cd-r's aangetroffen die nooit op de markt hadden mogen komen. Het gaat daarbij mogelijk om afgedankte partijen. Het is onacceptabel dat cd-r's binnen in amper twee jaar volstrekt onbruikbaar zijn geworden.

Reacties (170)

[Verwijderd]

Ik vraag me af of daarbij de schrijf snelheid een issue is. Al mijn oude (4-5jaar) cd-r geburned op x2 x4 werken nog allemaal. Maar een paar x24 die ik heb gaven het na een jaar al op. Ik burn nu alles op x8 (met een x24 burner dus) en heb alsnog geen read problemen gehad. Helaas geen idee of dit gevoels matig is of niet. Wel worden die x8 bijna altijd gelezen door Laptops terwijl x24 daar veel meer fussy in is (zelfde brand type, doos zelfs)...

[durkagain]

Ik heb dit inderdaad eerder gehoord. Het schijnt dat hoe sneller je brand hoe meer fouten op CD's komen. Nu zul je daar in het begin niets van merken omdat data-CD's een behoorlijke foutcorrectie hebben, maar naar mate de CD slijt, heeft het die correctie ook nodig voor de slijtage en dan gaat het mis... Ik brand zelf altijd op 4x, zeker voor audio, omdat die een kleinere pariteit per blok heeft dan data-CD's.

edit:


Wat dion hier boven zegt verbaast me dan ook niets!

[edit2]

Doordat er meer fouten op de CD komen en er veel meer gecorrigeerd moet worden lezen deze snel-geschreven-CD's ook minder snel. Dat is dan een tweede nadeel.

[/edit2]

[Boomerang]

Ik heb dit inderdaad eerder gehoord. Het schijnt dat hoe sneller je brand hoe meer fouten op CD's komen. Nu zul je daar in het begin niets van merken omdat data-CD's een behoorlijke foutcorrectie hebben, maar naar mate de CD slijt, heeft het die correctie ook nodig voor de slijtage en dan gaat het mis... Ik brand zelf altijd op 4x, zeker voor audio, omdat die een kleinere paritie per block heeft dan data-CD's

Dat is dus lang niet altijd waar. Op het forum van cdfreaks is aan een aantal mensen gevraagd om hun resultaten van highspeed en lowspeed branden te posten (in vorm van grafiekjes). Het bleek dat lowspeed burning lang niet altijd even goed is als highspeed burning.

In het algemeen kun je dus niet zeggen dat lowspeed burning minder errors oplevert dan highspeed burning.

[CDFreaks] High speed vs low speed burning

[Dreamvoid]

Er zijn twee tegengestelde effecten: door sneller te branden wordt er minder 'netjes' gebrand. Echter, bij langzaam branden blijft de dye langer onder de laser en blijft het dus ook langer heet en worden de overgangen tussen 0 en 1 (om het niet te technisch te maken) wat vager. Wat je dus ziet is dat een dye rondom een bepaalde schrijfsnelheid geoptimaliseerd wordt. De maximum schrijfsnelheid waarvoor-ie gecertificeerd is, is de snelheid waarbij de resultaten nog acceptabel (dus niet optimaal) zijn.

Vroeger (in de tijd van 4x-8x branders) was dit bij 2x (vandaar die verhalen van "je moet altijd op max 2x branden, etc), inmiddels is dit hoger en gaat dit 2x verhaal niet meer op.

[Olaf van der Spek]

Waarom neem je aan dat de lasersterkte bij verschillende snelheden gelijk blijft?

[durkagain]

Hmm dat is wel interessant! Apart zeg. Zouden die nieuwste branders speciaal gecalibreerd zijn voor hoge snelheden, waardoor ze niet goed meer presteren op lage snelheden? Ik zou nog wel een oude brander als vergelijking willen zien.

[jesternl]

een keleinere paritie per blok?
Is een paritie bit niet een bitje wat aangeeft of de voorgaande hoeveelheid data uit een even of oneven aantal 1-en bestaat? Dus per definitie altijd 1 bit.
Misschien heeft een audio CD meer blokken met een paritie bit, of juist minder volgens jouw logica.

[durkagain]

Hoe het precies zat weet ik niet meer, maar je hebt voor een data-CD 2048 bits per blok waar daadwerkelijk data kan worden geschreven. Bij audio-CD's is dat ongeveer 2328 bits? Er zijn daar dus minder controlebits. Ik zal even de precieze gegevens zoeken.

Check deze links:
http://www.osta.org/technology/cdqa7.htm
http://www.padus.com/support/manuals/350/html/07_Advanced_concepts/05_ Recording_music_CD.htm

In de tekst achter de laatste link kun je lezen dat audio-CD's totaal geen error correctie data bevatten...

[Olaf van der Spek]

In de tekst achter de laatste link kun je lezen dat audio-CD's totaal geen error correctie data bevatten...

Volgens mij klopt dat niet. Beide track formats hebben volgens mij minimaal een laag error detectie en correctie.

[Juicy]

Audio CD's hebben alleen maar error detectie, correctie is ook niet echt nodig omdat dit toch niet echt waarneembaar is. Hetzelfde geld ook voor video. Data is een andere issue omdat hier een bit wel een enorme invloed kan hebben / heeft. Maar ook dit is met sommige brand tools wel uit te zetten --> Meer capaciteit op disk.

[Verwijderd]

parity of op ze Hollands: pariteit

[durkagain]

Haha idd! Kwam ik pas later achter ;-) Ik zal mijn berichten even veranderen!

[Olaf van der Spek]

Is een paritie bit niet een bitje wat aangeeft of de voorgaande hoeveelheid data uit een even of oneven aantal 1-en bestaat? Dus per definitie altijd 1 bit.

Onjuist. Je kunt parity ook in een matrixvorm berekenen. Dan heeft een bit invloed op twee parity bits. Je kunt dan een enkele fout detecteren en corrigeren.

[fallusballus]

Het is mij ook opgevallen, alhoewel ik geen harde testresultaten anders dan ervaringen heb. Met mijn 12x Lite-on writer (zag niet zoveel meerwaarde in een hogere snelheid en wordt binnenkort vervangen door een DVD writer) brand ik doorgaans data op 8x en belangrijke cd's/audio-cd's op 4x. 12x gebrande cd's geven veel meer leesfouten. Bovendien maken die paar minuten ook niet zoveel uit.

[Verwijderd]

Laatst heb ik hier in een gerenomeerd duits blad iets over gelezen, inclusief grafiekjes die een vrij duidelijke lijn toonden (soort logarithmische schaal).

Dit was op statistische wijze bepaald met professionele apparatuur en ging om fouten, direct ná het schrijven. Nóg een onbekend feit; élke CD (ook een prefab CD) bevat fouten, door de hoge mate van CRC foutcorrectie merk je hier in de praktijk echter zelden iets van, nét zoals dat CD lezers ook regelmatig fouten maken bij het lezen die door de CRC gecorrigeerd worden.

Hou in de regel gewoon aan dat je de laagste snelheid neemt die je mag (brander of CDR) en deze door 2 deelt. Dus 48x brander en 24x CDR = 12x branden, 32x brander en 48x CDR = 16x branden.

Zoals elders gemeld is het verschil in tijd toch niet bepaald boeiend meer; met 20x mag je gewoon iets langer op het toilet zitten dan bij 40x.

[dion_b]

Daar zijn weer andere onderzoeken naar geweest en er is een rechtstreeks verband tussen schrijfsnelheid en kwaliteit, op een bepaalde CD.

Maar tussen CDs verschilt het- als je een 24x rated CDR beschrijft op 24x is de betrouwbaardheid meestal lager dan bij een 48x rated CDR op 24x gebrand, idem met de brander.

* 786562 dion_b

[Snikker]

Als je niet hoger gaat dan 8x zul je een betere kwaliteit merken, of je nu op 1x, 2x, 4x of 8x brand zal niet veel uitmaken (behalve de tijd die je kwijt bent), wil je dus echt zuinig zijn op je CDs brand dan niet hoger dan 8x.

[miller82]

mag ik de bron / onderbouwde stelling van jouw artikel waaruit dit blijkt???

[Verwijderd]

Ik heb dit eerder opgezocht en volgens mij ligt het aan de oude technologie van Zone-CLV: Zone-CLV doet het met stapjes (na track X gaan we op 22speed schrijven en na track Y op 24speed) naarmate de laser de buitenkant bereikt, bij het schakelen tussen snelheden 'plakt' hij deze zones aaneen met burnproof achtige toestanden.

Nieuwere drives gebruiken P-CAV: P(artial)-CAV dat vloeiend de schrijfsnelheid en de rotatiesnelheid op mekaar af kan stemmen, de zogenaamde 'link-zones' bestaan hier dus niet. Dit geeft natuurlijk een veel beter resultaat. Ook houd die de rotatiesnelheid veel lager dus ook stiller en beter voor uw cdkes.

Volgens mijn inzicht zijn dus die Zone-CLV CDRW's verantwoordelijk voor onze slecht (maar snel) gebrande cdtjes, die link-zones lijkt me erg verdacht, en de technologie is uitgevonden om de toenmalige schrijfsnelheid van 8x max tot 24x max te brengen (en meer, sommige drives met Zone-CLV doen tot 40x). Als je met zo'n Zone-CLV drive trager schrijft dan 8x gebruikt die zijn linkzones volgens mij niet. Nou ja, moderne 48x en 52x writers zijn toch allemaal P-CAV.

Ik heb ook nog een klein fototje met wat grafische uitleg: http://www.yamaha.ca/computer/images/pcav.gif

Hoop dat iedereen deraan uitkan.

[Verwijderd]

Heb je geen bron voor nodig, is een algemeen bekend feit !

[div-er]

Ja Hobbit, die mening heb ik dus ook.
Backup cd's die ik heb gemaakt op een 2 of 4 speed brander doen het nu nog, in iedere speler.
Latere cd's op hogere snelheden doen het vooral niet in snelle cd-spelers.
En bij audio hoor ik wanneer iemand de cd op 24 speed of hoger heeft gebrand. En de auto-cdspeler lust die snelgebrande cd's ook een stuk minder.

Dus, een goede langzame brander is m.i. de helft van de oplossing.

[Verwijderd]

Ok dan... ik heb nog een good ol' slow 8x4x32 liggen van Fujitsu... kan ik die voor veel geld verkopen?

Waarom zou het niet meer mogelijk zijn om met moderne branders op 1, 2 of 4x te branden? Of ligt dat aan de software? Met m'n el cheapo 52x24x52 MSI kan ik niet trager dan 8x CDR branden. Muziek cd's brandde ik eigenlijk altijd op 2x. Hoewel het nu goed gaat op 8x vraag ik me af wat dan de optimale brandsnelheid is.

Als backup gebruik ik ook HD's. Twee wel te verstaan want een HD-crash zou ook niet m'n eerste zijn.

[Verwijderd]

Dat kan ik confirmeren. Hetzelfde heb ik voor. Ik gebruik steeds A-merk cd's en heb bijna nooit problemen. Ik heb een verzameling die begint bij mijn eerste writer: een 2x HP writer in 1997...

Ik heb een tweetal periodes in mijn verzameling die moeilijk of sommige zelfs niet meer lezen, en dat is toen ik mijn Liteon 12x kocht en ik een tijdje op volle snelheid schreef, en ook toen deze versleten was... 99% van de andere cd's (zo'n 300-tal) lezen nog steeds zonder problemen (alhoewel het uitmaakt in welke cdrom ik het steek )

Het wordt wel tijd voor enkele (re-) backups van de oudste cd's

[Verwijderd]

Kwalijke zaak, en het lijkt me handig als er over betere error correction na wordt gedacht. Nu Blu-ray discs eraan komen (minimaal 27GB opslagruimte) lijkt het voorlopig niet meer noodzakelijk om de opslagruimte te verhogen. Beter lijkt me dat ze de extra ruimte op toekomstige discs gaan gebruiken voor error correction en niet meer voor opslag. Een disc met 1,4GB ruimte, waarvan 700MB gebruikt wordt voor normale opslag en 700MB voor error correction, zou bijvoorbeeld 2x zoveel defecten kunnen verdragen.

[RobT]

Een disc met 1,4GB ruimte, waarvan 700MB gebruikt wordt voor normale opslag en 700MB voor error correction, zou bijvoorbeeld 2x zoveel defecten kunnen verdragen.

Ehmmm, nee.
Een 1.4GB disc met 700MB voor opslag en 700MB voor foutcorrectie kan veel meer dan 2x zoveel defecten verdragen. Een UDF disc die ipv 650MB 550MB aan data kan bevatten (dus 100MB van de data opslag nog eens extra gebruikt voor error correctie) kan al een veelvoud van het aantal fouten verdragen zonder dat corruptie optreedt.

Bij Mount Rainier is dat nog eens verbeterd, vandaar dat een Mount Rainier disc van 650MB er niet 550 maar slechts 520MB (oid) kan gebruiken voor data.

In beide gevallen was dat nodig, omdat een cd-rw nog herschreven moet kunnen worden.

Hetzelfde zie je terug met dvd+rw, waar ook Mount Rainier wordt toegepast. Maar dvd+rw heeft in de basis al het betere defectmanagement, dat bij cd-r(w) ontbreekt. Van dvd-rw weet ik het niet, behalve dan dat daar Mount Rainier (vooralsnog?) niet toepasbaar is.

[edit] Vertex, je idee is prima, ik wilde alleen wat realistischere getallen nemen en tegelijk aangeven dat bij dvd in principe dit probleem onderkend wordt (lijkt te worden...) en dat men dat dus al toepast.
Om nu nog aan de cd-r(w) standaard te gaan sleutelen is gewoon te laat, MountRainier cd-rw drives zie je weinig, het resultaat is niet compatible etcetc.

[Verwijderd]

Je vat mijn reactie te letterlijk op, het punt is dat je met extra ruimte meer error correction kunt toepassen. Het voorbeeld dat ik gaf was een versimpeling van de werkelijkheid, ik sprak ook over een hypothetische 1,4GB disc, je zult vast met minder ruimte voor error correction tot hetzelfde resultaat kunnen komen.

[M.I.G.]

Hmmzz..dit klinkt als CD-RAID.....

[Major 7]

Ik denk dat er wel slimmere manieren zijn om twee keer zoveel defecten te kunnen opvangen, dan de helft van de ruimte daar aan op te offeren.
Maar afgezien daarvan heb je gelijk, het zou goed zijn als er iets kwam wat wel 100 jaar mee gaat. (Al of niet gegarandeerd.)

/ot
Niet voor niets wordt dit tijdperk als het meest 'vergeten' beschouwd. Voor historici is de 20e eeuw een ramp. Als de digitale informatiedragers nog goed zijn, waar speel je ze dan nu nog mee af?
8 inch floppys, anyone? etc. etc.

[edit] Daarnet waren er nog geen replys te zien op de post van Vertex. Dit is nu wel een beetje dubbel...

[Sluuut]

Vele van ons zullen deze foutmelding wel eens tegen zijn gekomen "Data Error: Cyclyc Redundancy Check"

In princiepe betekend dit gewoon een CRC error, dat de data die op het medium niet meer leesbaar/schrijfbaar is, of dat er problemen mee zijn opgetreden. Ik heb dit met bepaalde oude cd's, sommige nog van geen jaar oud, andere van 5 jaar oud doen het juist nog wel perfect.

Dit is ook juist de reden waarom ik geen DVD-Brander koop, ik ben bang dat er in de toekomst dezeflde soort problemen optreden als bij de cd's die ik gebrand heb

Wat die nieuwe Plextor branders nu ondersteunen, VariRec, waardoor het dieper in de cd word gebrand (en ook maar op 4 speed maximaal) zal wellicht een oplossing kunnen bieden... Helaas duurt het dan nog wel 20 minuten om maar circa 700mb te backuppen

[Verwijderd]

VariRec werkt dan ook alleen voor audio en niet voor data.

[Verwijderd]

Ik heb een eerste-generatie brander gehad, zo'n 2x6 speed Mitsumi. Ik heb altijd tegen de 35 minuten moeten wachten!

Ik vraag je af of je met VariRec niet dwars door sommige CD's heenbrandt (bij wijze van), want de ene is echt veel dunner dan de andere...

[Plekuz]

Die praktijkervaring heb ik inmiddels zelf ook. De laatste paar maanden ben ik bezig geweest om oude backups van CD over te zetten op DVD. Daarbij ben ik ook al aardig wat CD's tegengekomen die niet of gedeeltelijk niet meer leesbaar waren.

Ik denk dat de denkfout van de mensen er in zit dat CD-R's op een andere manier samengesteld zijn als de muziek CD die ze kant en klaar bij de platenboer kopen. Een fabrieksmatig geperste CD gaat wel jaren mee. Een zelfgebrande CD overduidelijk niet.

Wat mij vooral opviel bij mijn CD-R's wat dat de CD-R's met de meeste defecten de schijfjes waren die oorspronkelijk via een spindle (spindel?) waren aangeleverd.

Na het branden zijn ze allemaal netjes in een doosje gestopt en niet meer terug op de spindle, maar de levensduur daarvan bleek toch aanmerkelijk korter dan die ik in een doosje aangeleverd had gekregen.

De spindle CD's waren ook allemaal vrij transparant, ik kon bijna door de CD heen de tekst op mijn beeldscherm lezen. Deze CD's zijn ook buitengewoon dun. Oudere CD-R's waren nog echt dik en stevig.

Kortom: in de loop van de jaren zijn de CD-R producenten naar mijn idee steeds minder en minderwaardige grondstoffen gaan gebruiken om schijfjes te produceren, waardoor de kwaliteit is afgenomen. Op zich wel logisch want de lege schijfjes kosten bijna niks, dus worden de productiekosten ook zo laag mogelijk gehouden.

Verwar dus niet de levensduur van een echte CD met die van de CD-R en maak van je waardevolle CD-R's elk jaar opnieuw een kopie. Ik vrees dat in de nabije toekomst de DVD schijfjes hetzelfde lot beschoren zullen zijn.

[Verwijderd]

Je conclusie over spindels vs. 'normale' CD-R's is natuurlijk niet helemaal waar aangezien dit compleet afhangt van het merk. Je kunt ook kwaliteits CD-R's (bijvoorbeeld Taiyo Yuden) kopen op spindel en andersom kun je ook niet-kwaliteit CD-R's kopen in jewel case.

Edit: typo

[Plekuz]

Klopt wat je zegt natuurlijk, maar ik heb van hetzelfde merk doosjes versies en spindel versies gehad en steeds was de kwaliteit van de doosjes versie beter. Da's mijn persoonlijke ervaring met CD-R's van hetzelfde merk in ieder geval.

[Simkin]

Ik kan natuurlijk alleen maar uit ervaring spreken en kan niet zeggen dat ik dit probleem ooit ben tegen gekomen.

Ik heb meer dan genoeg gebrande cd`tjes die ik over de afgelopen jaren heb gebrand, die zo goed als allemaal nog leesbaar zijn.

De cdtjes die niet meer leesbaar zijn zijn overduidelijk beschadigd.

Ik heb cdrs van Platinum, Philips, Sony, Imation en nog een ander Aldi merk gebruikt.

Kan het zijn dat het type brander wat gebruikt werd in deze test een oorzaak is voor deze uitslag?

[MixingMastersM]

Lifetec zeker. Daar is bij mij ooit de bovenkant los gekomen toen ik hem uit de brander haalde, heel apart voor de rest nog geen problemen mee gehad

[Verwijderd]

There doesn't seem to be a clear answer for CD-RW. The rest of this section applies to CD-R.

The manufacturers claim 75 years (cyanine dye, used in "green" discs), 100 years (phthalocyanine dye, used in "gold" discs), or even 200 years ("advanced" phthalocyanine dye, used in "platinum" discs) once the disc has been written. The shelf life of an unrecorded disc has been estimated at between 5 and 10 years. There is no standard agreed-upon way to test discs for lifetime viability. Accelerated aging tests have been done, but they may not provide a meaningful analogue to real-world aging.

Exposing the disc to excessive heat, humidity, or to direct sunlight will greatly reduce the lifetime. In general, CD-Rs are far less tolerant of environmental conditions than pressed CDs, and should be treated with greater care. The easiest way to make a CD-R unusable is to scratch the top surface. Find a CD-R you don't want anymore, and try to scratch the top (label side) with your fingernail, a ballpoint pen, a paper clip, and anything else you have handy. The results may surprise you.

Keep them in a cool, dark, dry place, and they will probably live longer than you do (emphasis on "probably"). Some newsgroup reports have complained of discs becoming unreadable in as little as three years, but without knowing how the discs were handled and stored such anecdotes are useless. Try to keep a little perspective on the situation: a disc that degrades very little over 100 years is useless if it can't be read in your CD-ROM drive today.

One user reported that very inexpensive CD-Rs deteriorated in a mere six weeks, despite careful storage. Some discs are better than others.

By some estimates, pressed CD-ROMs may only last for 10 to 25 years, because the aluminum reflective layer starts to corrode after a while.

One user was told by Blaupunkt that CD-R discs shouldn't be left in car CD players, because if it gets too hot in the car the CD-R will emit a gas that can blind the laser optics. However, CD-Rs are constructed much the same way and with mostly the same materials as pressed CDs, and the temperatures required to cause such an emission from the materials that are exposed would melt much of the car's interior. The dye layer is sealed into the disc, and should not present any danger to drive optics even if overheated. Even so, leaving a CD-R in a hot car isn't good for the disc, and will probably shorten its effective life.

See also http://www.cd-info.com/CDIC/Technology/CD-R/Media/Longevity.html, especially http://www.cd-info.com/CDIC/Industry/news/media-chronology.html about some inaccurate reporting in the news media.

See "Do gold CD-R discs have better longevity than green discs?" on http://www.mscience.com/faq53.html.

http://www.cdpage.com/dstuff/BobDana296.html has a very readable description of CD-R media error testing that leaves you with a numb sense of amazement that CD-Rs work at all. It also explains the errors that come out of MSCDEX and what the dreaded E32 error means to a CD stamper. Highly recommended.

[merry77]

Gepost door Shaggy_NL dinsdag 19 augustus 2003 - 14:01 Score: 1
Koop een Plextor Brandertje. Alles wat ik tot nu toe heb gebrand met m'n 24× brander blijft perfect. Nog nooit klagten gehad. Ik brand meestal op 4×, en soms op 8×.

Ja, maar hoe lang geleden was dat.
Zo´n 24x brander hoe oud is die nu? 1 jaar? misschien zelfs 2 jaar?

1 tot 2 jaar is nog te kort om iets over de kwaliteit te zeggen.
4 en 8x snelheid lijken de betrouwbaarste brandsnelheden te zijn. Dus dan zit je goed.

Maar kijk over 5 jaar nog maar eens of je je CDs die je op 24x hebt gebrand nog kan afluisteren en dan ben ik benieuwd naar je ervaringen.

Ik heb zelf altijd op 2x of 4x gebrand. In 1996 begonnen met 2x (de snelste brander toen was 2x). Je betaalde 18 tot zelfs 22 gulden voor een schijfje. Je kan mij niet vertellen dat de kwaliteit hetzelfde is gebleven bij 10% van de kosten.
Naar aanleiding van dit artikel ga ik maar eens wat van mijn oude CDRs controleren.

[Verwijderd]

Daarom zoals ik altijd zeg, koop A klasse: MAM (mitsui chemicals) of Hi Space Gold.
Deze laatste zijn 100% error vrij, enorm goede coating en zijn kwalitatief VEEL beter dan originele CD's. MAM is ook een goed alternatief voor backups die niet 4ever hoeven te zijn oid... nog steeds supergoede kwaliteit met hoge reflectie en ook een goede coating

[CubicQ]

Bij mij zijn er ook een aantal Mitsui CD onleesbaar geworden (ok, relatief wel een stuk minder als van een aantal goedkopere CD's). Goed opgeslagen in doosje, etc. Dus 100% zekerheid heb je zeker niet.

Een jaar geleden heb ik m'n CD brander aan m'n moeder gegeven en ben ik gewoon overgestapt op harddisks. Een stuk sneller en practischer, per GB ongeveer net zo duur als je het vergelijkt met een Mitsui CD en belangrijker: als hij kapot gaat merk je het meteen. Je hebt dus niet het probleem dat je vertrouwt op data/backups die allang kapot zijn.

[Hoicks]

Toch vergeet je één belangrijke factor. Als je HD crasht dan ben je wel ineens 100 cd's kwijt!

[fallusballus]

Heb m'n cd writer nog niet weggedaan omdat ik m'n harddisk nog niet door dat gleufje van m'n autoradio krijg

[darthdrinker]

"Het ging daarbij om cd-r's van bekende en minder bekende fabrikanten."

Daar gaat je koop A-merk cd's verhaal down the drain! Mensen zouden verplicht moeten worden om het verhaal te lezen voordat ze gaan posten.... Maar om dus weer ff on-topic te gaan. Het maakt dus helemaal niet uit dat ja A-merk cd's koopt tenzij ze goed uit de test kwamen van pc-active.

[Maurits van Baerle]

Niet alle bekende merken zijn A-merken. MMore bijvoorbeeld is bekend maar zeker geen A-merk.

[dirkpostma]

Het is niet alleen de coating die de levensduur van een CDR bepaalt. Ik heb ooit tijdens een excursie bij Philips begrepen dat een CDR gemaakt is van organisch materiaal. Door er met laser overheen wordt de structuur van het materiaal veranderd, en zo worden de 0's en 1's gevormd. Deze verandering van structuur is echter niet blijvend, maar beperkt houdbaar (10 a 20 jaar). Dus, mocht je op CDR's vertrouwen: maak om de paar jaar een kopie van al de CDR's. Gelukkig passen er 8 CDR's op 1 DVD, en over 5 jaar zullen er wel 8 DVD's passen op een [???]

[Olaf van der Spek]

Volgens mij passen er maar 6 of 7 CDs op een DVD.

[Snikker]

Ik heb die Hispace Golds ook gekocht bij de CD Freaks Shop en tezamen met Taiyo Yuden, Princo en Platinum (Riteks) en Memorex CDs getest door ze een paar dagen in de zon te leggen, de error rate van de Hispace was duidelijk lager dan de Taiyo Yuden waar de Platinum en Memorex niet meer gelezen kon worden.

[maartena]

Ik heb met mijn verzameling CD's inderdaad dat van de "wit merk" cd's die ik vroeger wel eens kocht het merendeel niet meer leest.

CD's van o.a. Philips en Kodak bleven ook na jaren nog leesbaar. Uiteindelijk heb ik het grootste deel van de verzameling gewoon weg moeten kieperen omdat niks meer las.

Ik geloof wel zeker in het feit dat A-merken een langere levensduur hebben dan wit-merken.

[Maurits van Baerle]

Je kunt je inderdaad fors vergissen in de kwaliteitsverschillen tussen verschillende CD's.

Mijn broertje is ruim 3 jaar eigen muziekcomposities kwijtgeraakt op een MMore CD-R. Die 50 cent besparing ooit staat in geen verhouding tot het verlies maar meestal is het al te laat als je het je realiseert.

[Tha_TE]

Ja, ik had die MMore CD's ook eens gehad, had ik ongeveer een half jaar in een doos laten zitten.. en onleesbaar

[dEvio]

Idd, ik heb dezelfde ervaring.
MMore cd's waren voor mij toen duurder dan B-merk van spindel incl. losse hoesjes. Maar de B-merk doen het nog steeds.

[Brent]

MMore=B-merk (zoniet C-merk) Ik heb enkele malen van die rommel gekocht en ze zijn allemaal al rot. Ook wijzen tests iedere keer weer uit dat MMore rommel is.

[Gman]

Ik heb wel eens Platinum cd's gehad die rare vlekken hadden gekregen op de bovenkant en dus doffe plekken waardoor de cd inderdaad compleet dood was.
Die heb ik bewaard in een 200 cd map.
Ik heb het hier over 5 cd's op de +200, dat is nog te doen IMO.

NoName cd's hebben bij mij zowiezo afgedaan, vaak laat de bovenlaag in no-time los en is ook heel gevoelig voor krassen.

[Verwijderd]

Had hetzelfde met IBM Gold spindle cd's.
Had 50 film geburned in de VS kwam ik thuis deed meer dan de helft het niet meer. Gewoon HDD erbij kopen tegenwoordig....