Het probleem bij teleportatie van levensvormen is, dat het teleportatie-resultaat, _exact_ hetzelfde moet zijn als het origineel, deeltje voor deeltje, en dat daarbij de toestand van elk deeltje _exact_ overeen moet komen met het corresponderende deeltje van het origineel. Je kunt dit in elk geval al niet doen door de toestand van elk deeltje te 'meten', en daarna deze informatie over te zenden naar de andere kant - dit vanwege het Heisenberg principe. Het Heisenberg principe zegt dat je van een deeltje ofwel 100% nauwkeurig de positie kan bepalen, maar dan 0% informatie hebt over de snelheid (grootte èn richting), of 100% nauwkeurig de snelheid kan bepalen, maar dan weer niks weet over de positie. (Om dit probleem 'op te lossen' zijn ze in Startrek zo vaak bezig met 'Heisenberg compensators'

)
Zou entanglement dan een rol kunnen spelen ? Van wat ik begrepen heb, is entanglement geen methode om deeltjes te teleporteren, maar meer om de _toestand_ van die deeltjes _instantaan_ (dwz onmiddelijk, zonder enige vertraging, met oneindige snelheid [ja, dus ook groter dan de lichtsnelheid]) over te 'zenden'. Wanneer deeltjes X en Y 'entangled' zijn, wil dat zeggen dat wanneer door een externe invloed de toestand van X verandert, de toestand van Y simultaan meeverandert. Dit zou dus een manier kunnen zijn om (grote hoeveelheden) informatie zonder enige vertraging van A naar B te zenden, hoever A en B ook verwijderd zijn. Probleem blijft wel dat je, om dit te kunnen, eerst alle entangled Y deeltjes via conventionele middelen van A naar B moet hebben 'verscheept'. Dus ook al zou 'entanglement' een rol kunnen spelen bij teleportatie, je zou hoe dan ook nooit kunnen teleporteren naar plaatsen waar nog geen entangled deeltjes aanwezig zijn (en een apparaat dat aan de hand van die entangled deeltjes weer het origineel kan reconstrueren).
Dan nog is er de vraag: hoe krijg je het voor elkaar dat de entangled deeltjes X precies de toestand gaan representeren waarin een te teleporteren persoon zich bevindt (met de Heisenberg beperking in het achterhoofd) ? En hoe ga je dat doen voor alle deeltjes van de persoon _tegelijkertijd_ ? (Je kan immers niet het risico lopen dat de toestand van de persoon verandert, terwijl dit proces gaande is, ook al duurt het proces maar een picoseconde !)
En hoe ga je het voor elkaar krijgen dat je aan de 'ontvangstzijde' aan de hand van de meeveranderde toestand van de entangled deeltjes Y, weer het origineel kan reconstrueren (wederom met de Heisenberg beperking in gedachte) ?
Of is het alternatief dan, dat je direct alle deeltjes van de persoon zelf een entanglement laat vormen met een andere (even grote) verzameling deeltjes ? Dit lijkt mij niet mogelijk, aangezien je dan met 2 identieke entangled exemplaren zou zitten : elk exemplaar blootgesteld aan zijn eigen omgeving, die verschillend is, waardoor de entanglement per definitie direct op zou houden te bestaan.
Overigens blijkt de wetenschap niet unaniem overtuigd van entanglement, en daarmee van de juistheid (of in ieder geval volledigheid) van quantum theory. Quantum theory lijkt op basis van zijn non-locality (of 'spooky action at a distance' zoals Einstein het noemde) strijdig met Einstein's relativiteits theorie.
Ik pretendeer niet dat ik het zelf allemaal snap, maar dit
fergusmurray.members.beeb.net/Causality.html is een heel interessant artikel.
/edit: shit ... veel te traag met reageren. Anderen hebben Startrek's Heisenberg compensators ook al genoemd